Contoh Cerkak Bahasa Jawa
TUGAS Bahasa Jawa
“Dibuat untuk memenuhi mata
pelajaran Bahasa Jawa Menulis Cerkak”
Oleh: Eriko Prawunda Darmajaya (09/9A)
SMP NEGERI 1 GODEAN
2013-2014
“Endahing Sodakoh”
Saskia
sawijining prawan umur 7 tahun, ananging deweke nduweni nasib sing kurang
pener. Wong tuwane nduweni pagawean dadi buruh serabutan sing ora duwe
penghasilan tetep. Saskia lungguh ing bangku kelas 1 SD, deweke bocah sing
apik, sregep, pinter, la mituhu kalangan adreng kakasepane kanggo ngangsu kawruh.
Sak
baline saka sekolah deweke mesti golek gawean kanggo mbiyantu wong tuwane
anggone mbayar sekolah.
“Bu kula mlampah sekolah riyin nggih” swasana
munine karo nyedaki ibune sing ngumpukake kumbahan tanggane sambi tangan silike
iku sungkem neng astane ibune.
“Iyo, ngati-ati ya Kia, sinau sing bener yo
nak” jawab ibune sinambi bgelus sirahe anake kuwi.
“Inggih, tentu Ibu” ujar
Saskia kebaking semangat.
Saskia mungil iku lumaku nelusuri sawah
kang becek lan kali sing lagi asat banyune, pancen gede semangat juange prawan
cilik iku kanggo tumuju sekolahe. SD Negeri Maju Jaya, iku sekolah sing durung
kejamah karo pemerintah, sekolah iku ora llayak banget digunakake lan ing
mangsa rendeng wae kepekso dipreekke. Ing kelas Saskia iku siswi sing aktif
banget lan cerdas, dewekke nglungguhi peringkat pisanan ing kelas semester
pisanan.
“Saskia, nderek Ibu dhisik nduk ten kantor” ature Bu Hidayah.
“Nggih Bu” Jawabe Saskia.
Tekan ing ruang kantor guru, Saskia
lungguh ing kursi lawas iku.
“Nak... iki layang kanggo ibumu, sesuk ibumu
ngadap ibu yo” ature Bu Hidayah alon.
“Pancenioun
wonten menapa Bu?” pitakon Saskia polos.
“Kowe
durung mbayar SPP 5 wulan nak” jawabe Bu Hidayah.
“Ooo perkawis niku, inggih Bu matur nuwun” Jawabe
Saskia sambi menyat lunga saka ruangan iku.
Wektu bali sekolah wis teko. Saskia
ageage tumuju kamar mandi lan ganti sandangan kanggo golek gawean ing dino iki.
Banjur alon alon Saskia tumuju pasar sing wis biasane diparani.
“Measakake Ibu lan Bapak, aku kudu mbantu
piyambake” grenenge Saskia anaing batine.
Wektu iki Saskia nyambut gawe mbiyantu
Ibu-ibu sing ngasto blanjaan akeh.
“Ibu, pareng kula ngrencangi mbeto blanjaanipun?” Saskia nawani.
“Iyo oleh nak”
Dino iku lumayan ,Saskia oleh upah
duwit 25ewu lan deweke ageage bali sebab wektu iku wis san soyo sore banget.
Ind dalan deweke ketemu karo pengemis tua, lan deweke rumangsa ternyuh banget
marang pengemis iku.
“Simbah kadosipun lemes sanget, simbah
sakit?” pitakon Saskia marang pengemis iku.
“Aku durung mangan wis rong dina iki nak,
aku mung ngombe banyu putih tok, iku wae ming ping pindo” Jawabe pengemis
iku lemes.
“Menawi ngaten niki ngangge simbah, lumayan
kangge tumbas dahar lan unjukan” sinambi ngulungake duwit 25ewu sing mau ditampa saka asile nyambut gawe.
“Nuwun ya nak kowe pancen bocah cilik sing
mulya budi pekertimu, mogo mogo Gusti tanssah maringi kacukupan marang awakmu” Jawabe
pengemis iku rumangsa ternyuh marang tumindake Saskia.
“Inggih sami-sami mbah, kula wangsul riyin
nggih mbah, simbah enggal-enggal mawon mundhut dahar lan unjukan, sepados
simbah tansah sehat” ucape Saskia lan terus menyat
ninggalake emperan toko iku banjur bali.
“Iyo ngati-ati nak”
“Inggih mbah” Saskia mesem nyawang
simbah iku sing uga ngesemi deweke.
Saktekane Saskia ing ngomah.
“Assalamualaykum” kanthi suara sing lucu
iku deweke mbukak lawang.
“Wa’laikumsalam, kowe seko ngendi wae
Kia?” pitakone ibune
“Wau kula kerja mbiyantu ibu-ibu ing pasar
mbetaaken blanjaanipun bu” jawabe Saskia kanthi peraupan
sing polos.
“Aduh nak, kowe ora usah kerja manih yo
nak, tugasmu ming sinau sakiki, ben Ibu lan Bapak wae sing golek duwit kanggo
biaya sekolah mu nak” ature ibne Saskia sambi netesake
eluh sebab piyambake rumangsa ternyuh marang anake sing gelem kerja kareben
sekolahe langgeng.
“Ibu mboten usah muwun, Kia mboten
napa-napa kok Bu” tangan cilike ngusap eluhe
ibune.
“Ngapurangen ibu lan bapak ya Kia? ,wong tuwamu
durung bisa nyenengake kowe kaya bocah-bocah liane, sakiki ndang adus lan maem
yo nak” sambi nyayang lan ngaras pipine kang
ndembil iku.
“Kula mboten napa-napa bu ,nanging nyuwun
ngapunten ugi bu, dinten iki kula mboten mbeto arta, artane kula paringke
simbah sepuhten mergi ingkang dereng dahar wau” ucape
Saskia polos karo ngrangkul ibune.
“Kowe pancen anake ibu sing ayu tenan tur
becik, iku tumindak sing luhur, kowe ora perlu nyuwun ngapura marang ibu” jawab
ibune mongkog.
“Emmm.... niki serat saking bu guru kangge
bapak lan ibu, ngendikanipun ibu benjang kapurih tindak dateng sekolah kula,
kangge manggihi Bug Guru Hidayah” sambi
ngetokake layang saka tas sing wis suwek cilik ing bagian kiwo tengene.
“Iyo ,sesuk ibu arep ning sekolahmu nak”
Ing dina esuke Saskia mangkat sekolah
dikancani ibune. Ing dalan Saski menehake duwit receh marang para pengemis sing
kapethuk.
“Kowe pancen peri cilike ibu nak” grenenge
batine ibune sambi mesem mongkog.
Sak tekane sekolah, Saskia langsung
nderekake ibune menyang ruangan guru kanggo nemoni Bu Hidyah.
“Assalamualaykum Bui” ucape Saskia.
“Wa’alaykumsalam sumangga pinarak lenggah bu” jawabe Bu Hidayah.
“Sakestu nipun wonten menapa to bu? Kok
ndawuhi kula supados sowan ibu mriki?”
“Ngenggi bayaran SPP, Kia dereng mbayar
limang wulan” Bu Hidayah jelasake
“Oooo perkawis menika, ingih bu kula badhe
enggal nglunasi, nanging kula nyuwun inah setunggalminggu nggih bu”
jawabe ibune Saskia.
“Inggih menawi mekaten bu” jawabe
Bu Hidayah.
Sabanjure ibune Saskia bali deweke
mikir kepiye carane supaya deweke bisa mbayar aning wektu minggu iki. Karo
mlaku alon-alon deweeke nubruk ibu enom tur sugih kang ngagem sandhangan warna
biru langit lan nggagem jilbab kang nutupi aurate.
“Nyu..nyu..nyu nyuwun ngapunten bu, kula
mboten sengaja” ucape ibune Saskia gugp.
“Nggih mboten napa-napa bu, ibu kenging
menapa kok ngalamun? Kamangka suasanaipun rame ngaten?” pitakone ibu Riana
alon.
“Mboten Bu, kulo butuh biaya sekolah anak
kulo
“Menawi mekaten ibu kerso dados rencang
ing griya kula,
“kaleresan kulo nembe mbetaken rencang,
kulo badhe nggaji Rp 1.000.000,- per wulan? Kados pundi bu?= Tawarane
Bu Riana marang Bu Saskia
“Y... inggih kulo betah arto ing minggu
niki Bu, nanging kulo betah anto ing minggu niki Bu” kanthi
rupanipun kang sumringah lan mbanjur mbleret meneh.
“Sampeyan boten perlu khawatir ngengingi
biaya sekolah putrane, kulo ingkang nanggung”
“Leres meniko bu? “ roso
rapercaya marang ature bu Riyana
“Inggih leres bu” kanthi
mesem manis kang lubak riso kapercayan yen ibune Saskia sawijining ibu sing
jujur lan tanggung jawab
“Matur nuwun bu, matur nuwun sanget bu!”
Jawawb ibune Saskia bunggah
“Menawi mekaten sak niki ibu ten nggriyo
kulo lan saget wiwiti kerjo dino niki” Jelas ibu
Riyana
“Inggih bu, kulo purun!” kanthi
roso kebak ing semangat lan sak banjure Siska biso sekolah kanthi nyaman lab
biso nekmati masa kanak-kanak kanthi wajar.
“Iki kabeh amargo bocah kuwi ugo, deweke
tansah seneng menehi sodakoh karo sepodo-podo lan saiki Allah S.W.T maringi
piwales kang luwih soko sing disodakohke. Allah asa nate sare lan Allah tansah
mirungakake panjertie atine para kawulane, matur nuwun ya Allah awit sedoyo sih
kanikmatan, sak meniko kulo sanget ngatosaken ridhaning bersodakoh.
Comments